Jeri ətrafindaki insanlarin sevimlisi idi.
Keyfi hər zaman yerindəydi.Hər zamanda danışmağa söz tapırdı.Həttda bəzən ətrafdakıları dəli edirdi.
Bu adam ,hər zaman necə yaxşı ola bilir deyə fikirləşirdim?biri necəsən deyə soruşduğunda”bomba kimiyəm” deyə cavab verirdi,”bomba kimiyəm”
Onun bu tərzi məni çox düşündürürdü.Bir gün Jerinin yanina getdim və başa düşə bilmirəm səni dedim,necə olur ki hər zaman hər məsələdə bu qədər üstün olmaği bacarırsan.Necə bacarırsan bunu?
Hər səhər yatağimdan qalxdığımda ,öz- özümə deyirəm Jeri iki seçimin var:
Əhvalım ya yaxşı olacaq yada pis deyirəm.Və mən:Əhvalımın yaxşı olmasını seçirəm.
Pis bir şey olduğunda da yenə iki seçimim olur :Qurban olmaq yada dərs almaq.Mən başima gələn bütün pis hadisələrdən dərs almağı seçərdim.Yada biri yanima şikayətə gəldikidə yenə iki seçimim olur:şikayəti qəbul etmək,və həyatın yaxışı tərəfini göstərmək.Mən həyatın müsbət tərəflərini seçərəm,yada yox deyə deyib əliyhinə çixardım.Yəni bu qədər asandir? deyə soruşdum
Bəli ...asandı dedi.
Həyat seçimlərdən ibarətdir.Hər vəziyyətdə bir seçim var.Sən hər vəziyyətdə necə davranacağıvı seçirsən.Sən insanların sənin seçimlərindən necə təsirlənəcəyini də belə seçirsən.Sən əhvalıvın ,davranışıvın yaxşı yada pis olmasında seçirsən,yəni sən həyatıvı necə yaşıyacağıvı seçirsən
Jerinin sözləri mənə çox təsir elədi.Uzun illər onu görmədim.Amma həyatımdakı xoşa gəlməyən hadisələr olduqda pis olmaq əvəzinə,seçim etməyə üstünlük verdiyimdə onu həmişə xatırlayırdım.
İllər əvvə Jerinin başına bədbəxt hadisə gəlmişdir.Soyğunçuluğa gələn oğrular,panikaya düşərək onu güllələmişdilər.Əməliyati 18 saat çəkmiş ,həftələrcə reanimasiyada qalmışdır.Xəstəxandan çıxdıqda bir iki güllə hələdə vücüdünda qalmışdır.
Mən onu bu hadisədən 6 ay sonra gördüm.Necəsən deyə soruşduğumda "bomba kimiyəm”dedi.Hadisə anında nələr hiss etdin Jeri?
Yerdə uzanarkən iki seçimim var deyə düşündüm :ya yaşamagı seçəcəm,yada ölüməyi
MƏN YAŞAMAGI SEÇDİM.
Qorxmadınmı,heç huçuvu itirmədin mi?Ambulansla gələn həkimlər əla insanlar idi.Mənə narahat olma hər sey yaxşı olacaq deyirdiler,amma xəstəxanada olarkən həkimin üzündəki ifadəni görərkən ilk dəfə qorxdum,bu gözlər mənə-bu adam öləcək deyirdi və bir şey eləməsəydim bir azdan ölü adam olacaqdım.
Nə elədin?deyə maraqla soruşdum.... yaşlı bir tibb bacısı mənə yaxınlaşdı,bagıraraq nəyəsə qarşı alergiyamın olub olmadıgını soruşd.Hə deyə başımı tərpətdim.Var....dərin bir nəfəs alıb özümü toparladım və var gücümlə bağırdım
Mənim gülləyə qarşı alergiyam var!.........
Həkimlər gülüşdülər,təkrar bağirdim..Mən yaşamagı seçmişəm!!!!!!!!
Jeri yalnız həkimlərin böyük səyi deyil,həmdə özünün iradəsi və seçimi sayəsində sağ qaldı.
Hər gün həyatımızı dolu dolu yaşamagı ,seçmə şansımız və haqqımız var
Bu hekayəni oxuyarkən iki seçimim var idi :oxuyub üstündən keçmək yada Tac.az userləri ilə paylaşmaq.
Mən ikincisini seçdim!........
Fikirləriniz..